Van onze gasten Ivonne en Michael
Een lang weekend, twee fietsen en de Bodensee - meer hadden Ivonne en Michael niet nodig om een echt avontuur te beleven.
Hun driedaagse fietstocht langs de Bodensee begon in Konstanz en voerde hen via Meersburg, Friedrichshafen en Lindau naar Romanshorn. Onderweg genoten ze van het afwisselende landschap met wijngaarden, kleine haventjes en idyllische baaien, altijd met een prachtig uitzicht op het glinsterende meer.
Bijzondere momenten waren het panoramische uitzicht vanaf de Pfänder bij Bregenz, de charmante oude stadjes langs de route en de ontspannende pauzes direct aan het water. Met elke etappe groeide het enthousiasme voor de perfecte combinatie van inspanning, plezier en ontspanning. Drie dagen vol onvergetelijke indrukken die je nog lang bij zullen blijven.
Dag van aankomst
Proost op Ivonne - Onze eerste grote fietstocht aan het Bodenmeer
Proost op Yvonne, in meerdere opzichten!
Ten eerste op mijn geweldige vrouw, die altijd op charmante wijze het idee heeft geopperd om samen een fietstocht over de Bodensee te maken. Ten tweede op het gelijknamige hogedrukgebied "Yvonne", dat ons als klap op de vuurpijl ook nog eens het perfecte weer bezorgde. Wie zegt dat de hemel niet luistert?
Onze e-bikes zijn nu meer dan een jaar oud en zijn trouwe metgezellen geweest op vele tochten rondom ons huis. En op een gegeven moment dachten we: Nu wordt het menens. Het Bodenmeer riep en we begrepen het.
Verjaardagsidee met rugwind
Zoals dat gaat met goede ideeën: Als je ze vaak genoeg uitspreekt, vallen ze uiteindelijk in goede aarde. En zo werd de zin "De Bodensee zou leuk zijn" het briljante idee voor een verjaardagscadeau met een langdurig effect: een driedaagse fietstocht rond de Bodensee. Gezegd, gepland, geboekt!
Tijdens mijn onderzoek kwam ik al snel Radweg-Reisen uit Konstanz tegen. Het programma klonk goed doordacht, de prijzen waren aantrekkelijk en het bagagetransport van hotel naar hotel was de kers op de taart. S Morgens je bagage afgeven, op de fiets stappen en gewoon beginnen met fietsen - precies ons ding!
De boeking was eenvoudig en korte tijd later hadden we de documenten in onze brievenbus: een perfect georganiseerde map met een gedetailleerde fietskaart, een tourboek, informatie over bezienswaardigheden, fietsservicestations voor noodgevallen, veerboottickets en toegangsbewijzen. Geen wens bleef onvervuld en onze verwachting groeide met elke blik op het informatiepakket.
Heel erg bedankt Yvonne!
We kozen een lang weekend in juni voor onze rondreis en wat kan ik zeggen: het weer kon niet beter. Blauwe luchten, zon van zonsopgang tot zonsondergang en het hele weekend stond letterlijk onder "High Yvonne". Ik moest glimlachen, mijn vrouw is in alle opzichten een geluksvogel!
Drie dagen, drie etappes, veel onvergetelijke momenten rond het Bodenmeer.
Aankomst en opgelucht ademhalen
Onze eerste overnachting bracht ons naar Hotel Kreuzlingen am Hafen, een geweldige keuze. De aankomst verliep vlot, er waren voldoende parkeerplaatsen (zelfs voor auto's met fietsenrekken) en het hotelpersoneel toverde meteen weer een glimlach op ons gezicht: hartelijk, bereidwillig en attent.
Inchecken in recordtijd en een medewerker die ons persoonlijk naar onze kamer begeleidde en alles uitlegde wat we moesten weten over het hotel. Dat noem ik nog eens servicecultuur! We hadden meteen het gevoel dat we in goede handen waren.
Romantiek aan het meer
Na het uitpakken werden we direct naar het restaurant aan de overkant getrokken, en wat kunnen we zeggen: een romantische biertuin direct aan het meer, gratis zitplaatsen, warme avondzon, koele drankjes. Er was geen betere manier om de eerste dag van onze reis af te sluiten. We zaten daar, keken uit over het water, lieten onze gedachten de vrije loop en wisten dat dit nog maar het begin was.
Dag 1: rugwind, romantiek en fietsgeluk
Uitgerust, vol verwachting en vol goede moed beginnen we aan onze eerste "echte" tourdag. Maar voordat we gaan trappen, gaan we eerst goed ontbijten. Een dampende kop koffie, verse broodjes en een buffet dat zelfs ontbijters omtovert - de perfecte start van een perfecte fietsdag. We zijn bijna ongeduldig om eindelijk op weg te gaan. Maar er is nog iets te doen: We moeten onze auto naar Radweg-Reisen in Konstanz brengen om hem veilig te parkeren.
En nog een punt op de positieve lijst: De medewerker ter plaatse was goed voorbereid, het aannemen van de bagage en het overhandigen van de auto verliep absoluut soepel. Een kort knikje, een vriendelijk "Oké, goede reis!" en we zaten al op de fiets. Vertrek richting Lindau - ongeveer 60 kilometer fietsplezier liggen voor ons.
Eerst gaan we naar de veerboot van Konstanz naar Meersburg. De fietspaden in Konstanz? Uitstekend aangegeven. We vinden de haven zonder problemen en ziedaar: de veerboot staat klaar om te vertrekken. Met een perfecte timing rollen we als laatste aan boord, geen wachttijd, geen stress. De wind is fris, maar heerlijk. We tintelen, niet van de kou, maar van verwachting. Een gevoel van lichtheid en vrijheid. Ik krijg kippenvel...
Na ongeveer 25 minuten meren we aan in Meersburg. Onze fietsen leiden ons door de charmante benedenstad, een schilderachtige omgeving: kinderkopjes, kleine cafés, leuke winkeltjes. Het uitzicht op de historische Meersburg doet denken aan de dichteres Annette von Droste-Hülshoff, die hier ooit woonde. Maar de weg roept, onze volgende etappebestemming: Friedrichshafen.
We fietsen direct langs het Bodenmeer. Soms met vrij uitzicht op het water, soms afgeschermd door groene heggen en dicht struikgewas die steeds weer uitkomen in kleine geheime baaien. Hier baden de lokale bewoners bijna onzichtbaar in de zon, jaloersmakend.
We passeren Stetten en bereiken het mooie dorpje Hagnau, dat betovert met zijn wijngaarden, oude villa's en promenades langs het water. We maken een korte stop bij het FFH natuurreservaat, een plek om diep adem te halen en ons te verwonderen.
Even later ontdekken we onderweg kleine kunstwerken van steen. Een mini-sculpturenpark omgeven door groen, inclusief de creatieve geest die typisch is voor het Bodenmeer.
In Langenargen krijgen we eindelijk honger. Op het openbare strand krijgen we wat klassiek kioskvoedsel en wie had gedacht dat een simpel broodje ons zo gelukkig kon maken? Daarna trakteren we onszelf op een dutje aan de kust.
Tot mijn vrouw lachend zegt: "Kom, we gaan het water testen." Zo gezegd, zo gedaan, maar de entree via het kiezelstrand is... laten we zeggen: sportief. Tip voor iedereen die naar huis reist: Neem je zwemschoenen mee. Unsexy, maar pijnvermijdend! 😉
Fris afgekoeld gaan we op weg naar Lindau, geen tussenstop meer. We fietsen door Nonnenhorn, nemen nog even een kijkje bij de narrenfontein met druifluis en druivenwachter en trakteren onszelf op een ijsje.
Dan eindelijk: Lindau in zicht! Ons hotel ligt direct naast het eilandstation en dankzij de geweldige informatie van Radweg-Reisen vinden we het meteen. Nog een hoogtepunt: de bagage is er al. De fietsen staan veilig op de afgesloten binnenplaats.
Na een verfrissende douche brengt onze honger ons naar de haven, op minder dan 100 meter van het hotel. En we hebben weer geluk: een tafel helemaal vooraan, met direct uitzicht op de kleurrijke bedrijvigheid op het water.
Een glas wijn voor Ivonne, een koud biertje voor mij, heerlijk eten en een zonsondergang boven de haven van Lindau - een perfecte afsluiting van een dag die zoveel grote en kleine geluksmomenten kende.
Dag 2: Uitzicht op de top, grensovergangen en groot enthousiasme
De eerste zonnestralen kietelen ons wakker en zodra we onze ogen openen beseffen we: dit gaat een goede dag worden. We gaan vol goede moed naar het ontbijtbuffet, genieten van verse koffie en een stevig ontbijt. Maar van binnen zitten we alweer in het zadel. De dorst naar avontuur roept, en het roept luid.
In de fietsenstalling is de eerste kleine schok: we zijn de laatsten! Hoewel we zo'n haast hadden, waren onze medefietsers duidelijk nog gemotiveerder. Maar goed, we nemen het op de koop toe, zadelen op en gaan op weg.
Vandaag staat ons een echt hoogtepunt te wachten: we gaan voor het eerst de landsgrens over en fietsen het charmante Oostenrijk in, om precies te zijn Bregenz, de hoofdstad van Vorarlberg.
En dat voelen we zodra we aankomen: Er hangt hier iets speciaals in de lucht. De combinatie van meer en bergen, de Pfänder op de achtergrond, de mediterrane flair - dit alles zorgt meteen voor een vakantiesfeer op het hoogste niveau.
Onze bestemming: de Pfänderbahn.
We bereiken het dalstation via een prachtige promenade langs het meer, altijd met uitzicht op het glinsterende water of de majestueuze achtergrond van de bergen. Daar kunnen we onze fietsen weer ontspannen en veilig stallen. Een echt pluspunt voor de hele tocht: overal goed doordachte, veilige fietsenstallingen. Je kunt zien dat ze hier rekening houden met fietsers.
We halen kaartjes uit de automaat, geen probleem natuurlijk, en staan al vol verwachting in de kleine rij. De gondel arriveert, we stappen in en daar gaan we. We vertrekken in een mum van tijd en laten de stad, het meer en het leven van alledag achter ons. Het uitzicht vanuit de gondel is gewoonweg magisch: hoe hoger we klimmen, hoe wijder de horizon zich opent - een echt kippenvelmoment, niet vanwege de wind, maar vanwege het gevoel van vrijheid.
Eenmaal boven worden we verrast: de Pfänder is meer dan alleen een uitzichtpunt. Een wildpark met moeflons, herten en geiten, een speeltuin, ligweiden en een rustiek restaurant verwelkomen ons. Maar eerst: het uitzichtpunt. Wat een uitzicht! Een 360-graden panorama over het Bodenmeer, het omliggende landschap en de bergen. Je staat daar en beseft: het leven is mooi.
Na een aangename pauze in het bergrestaurant gaan we met de gondel terug naar beneden, maar in gedachten nog steeds op de top. Eenmaal beneden stappen we weer op de fiets en vervolgen onze tocht langs de oever van het meer. Plotseling staan we voor het imposante decor van de Bregenzer Festspiele. We kijken nieuwsgierig over het hek - het is indrukwekkend om alles op en achter het podium te zien!
We gaan verder, onze magen rommelen. Een klein restaurant direct aan het meer lokt ons met zijn mooie terras, vriendelijke bediening en fantastische eten. Plus het uitzicht op een haventje: pure idylle op een ansichtkaart. Blij, vol en tevreden zetten we koers naar onze etappebestemming: Arbon in Zwitserland.
Eerst fietsen we door de groene Rijndelta, een waar natuurparadijs met uiterwaarden, beekjes, kleine meren en dichte rietvelden. Steeds weer vangen we een glimp op van het meer, dan weer omgeven door puur groen. Dit gebied is sinds 1976 een natuurreservaat en dat besef je bij elke pedaalslag.
We passeren ongemerkt de Zwitserse grens en besluiten een korte pauze in te lassen op de promenade langs het meer in Rorschach. Hier ontdekken we ook een openbaar zwembad, de perfecte gelegenheid voor een spontane verfrissing! En zie: via loopbruggen en trappen in het water stappen is niet alleen pijnloos, maar bijna luxueus. Geen grind, geen gezeur, gewoon kristalhelder water en een zachte bodem. Als een grasveld onder water. Zwemplezier deluxe!
De laatste kilometers naar Arbon zijn een echte uitdaging, niet vanwege de route, maar vanwege de vele verleidingen onderweg. Langs de hele route komen we langs prachtige stranden en openluchtzwembaden die letterlijk "Spring erin!" roepen en je uitnodigen om te zwemmen en te ontspannen. Met zoveel idyllische landschappen is het bijna een beetje moeilijk om onze reis voort te zetten.
We vinden ons hotel meteen dankzij de uitstekende informatie van Radweg-Reisen. En nog een hoogtepunt: een warm welkom, perfecte service en, hoe kan het ook anders, onze bagage staat al op ons te wachten. We laten onze fietsen veilig achter in het hotel, trakteren onszelf op een douche en maken ons klaar voor de avond.
En net als de afgelopen dagen eindigt deze ontspannen: een glas wijn voor Ivonne, een biertje voor mij en een heerlijk diner. Onze blik dwaalt weer over de stad, de dag loopt langzaam ten einde en we vallen voldaan, vol indrukken en met een glimlach in bed.
Dag 3: Het laatste stuk: afscheid met uitzicht
Na een rustgevende nacht beginnen we de dag ontspannen, vergezeld van een helderblauwe hemel en temperaturen in het aangename feel-good bereik. Ontbijten in de tuin?
Een genot, niet alleen culinair, maar ook qua sfeer. De perfecte setting voor onze laatste etappe van de tour.
Een snelle blik naar het westen (dankzij de stand van de zon) en we zitten weer op de fiets. De etappe naar Romanshorn wacht. We hebben nog een klein maar mooi stuk voor de boeg.
De route leidt ons direct langs de oever van het meer langs idyllische campings en uitnodigende restaurants met uitzicht op het meer - het is gemakkelijk om je voor te stellen hier nog een paar dagen door te brengen. Als we de badplaats Romanshorn passeren, zijn we verbaasd: enorm, prachtig gelegen, zeker een plek voor de volgende zwemstop op een volgende rondreis. Noteren!
De route blijft langs het meer slingeren, langs indrukwekkende huizen aan het meer die zo uit een architectuurtijdschrift zouden kunnen komen. We dagdromen een beetje "Als we hier woonden ..." en nemen het landschap in ons op.
Plotseling herkennen we bekende coördinaten: het restaurant in Kreuzlingen waar we de eerste avond hebben gegeten ligt weer voor ons.
En daar is het dan, het moment waarop we het beseffen: Ons kleine avontuur loopt ten einde. Een vleugje melancholie vermengt zich met de vreugde, waren we hier niet net vertrokken?
Maar er staat nog één ding op het programma: het Rosgarten Museum in Konstanz. Met onze voucher op zak verheugen we ons op cultuur en koffie.
Na een korte laatste spurt bereiken we het museum in het centrum van de oude binnenstad van Konstanz. Het enige nadeel: helaas zijn fietsen hier niet welkom, althans niet in de directe omgeving. Fietsenrekken? Geen kans. Maar improvisatie past bij ons en dus vinden we snel een creatieve oplossing.
Het in 1870 opgerichte museum inspireert ons met een geslaagde mix van geschiedenis, kunst en natuurgeschiedenis rond het Bodenmeer. Er is momenteel zelfs een speciale tentoonstelling over "Zotheid aan het meer". Een leuk, ietwat bizar einde van onze rondleiding.
Dan is het tijd om een laatste keer op te zadelen. De reis naar huis begint. We melden ons even bij Radweg-Reisen: aangekomen, blij, dankbaar. En dan: fietsen opgeborgen, motor aan, wegwezen.
De eerste kilometers rijden we in stilte. Niet uit vermoeidheid, maar uit een stil begrip. Ieder van ons kijkt terug op de laatste paar dagen, voor zichzelf, maar met de wetenschap dat dit niet onze laatste tocht was: Dit was niet onze laatste tocht.
Wat blijft er over? Veel herinneringen, mooie momenten en een grote grijns op je gezicht.
