Van onze gasten Christopher en Thomas
Christopher en Thomas besloten om in de zomer langs het Bodenmeer, de Donau en de Allgäu te fietsen.
Na thuiskomst namen ze de tijd om alles over hun tijd in de Duits-Zwitserse regio op te schrijven.
Ik weet nooit zeker wanneer een vakantie begint. Is het het moment dat je aankomt op het vliegveld of begint het als je het huis verlaat met je koffers gepakt? Voor mij begint het op het moment dat ik uit het vliegtuig stap, de lucht proef, de warmte voel en die speciale luchthavengeur ruik.
Nadat ik mijn bagage heb opgehaald en door de beveiliging ben gegaan, komt het moment van angst als ik treinkaartjes moet kopen. Ik vraag me af of ze mijn eenvoudige Duits zullen verstaan, of ik in de verkeerde trein, in de verkeerde stad of in het verkeerde land terecht zal komen. We weerstonden de charmes van de vrouw bij de informatiebalie, die zei dat mijn vriend en ik eruit zagen alsof we "eerste klas" moesten reizen, en kochten "tweede klas" retourtickets naar Konstanz.
Grenzen
Grenzen hebben een zekere fascinatie voor mij. Ik woon in het Verenigd Koninkrijk waar de grens de zee is, maar een grens oversteken naar een ander land is nog steeds bijzonder en altijd een beetje spannend. Waar vroeger douaniers of chagrijnige politieagenten waren, glippen we nu moeiteloos en ongemerkt tussen landen door.
Binnen een paar dagen brengt onze route ons naar Zwitserland en Duitsland, met de mogelijkheid om een bijzondere anomalie te bezoeken, Büsingen am Hochrhein, een klein eilandje in Duitsland dat gelukkig wordt omringd door Zwitserland.
Aankomst in Konstanz
We waren minder dan twee uur in Duitsland en vanaf het moment dat we in Konstanz uit de trein stapten, werd de reden voor onze terugkeer naar dit deel van Europa duidelijk. De verschillen zijn misschien prozaïsch, maar het zijn de verschillen in het alledaagse die reizen zo aantrekkelijk maken. Het verkeer stroomt rustig en soepel, automobilisten houden rekening met voetgangers en fietsers; en altijd verrassend en een beetje verontrustend zijn de voetgangers die geduldig wachten op het "groene mannetje" voordat ze de weg oversteken, zelfs als er duidelijk geen verkeer te zien is. Een Duitse vriend vertelde me dat dit komt omdat "voetgangers verkeer zijn".
Konstanz ligt zelfverzekerd aan de Rijn, met één voet in Zwitserland en de andere in Duitsland, en de architectuur getuigt van ingetogen rijkdom en een invloedrijke geschiedenis die een stil eerbetoon is aan de stabiliteit en autoriteit van de stad. Groene buitenwijken, rustige parken en modieuze promenades. Fonteinen spelen in het meer, de Rijn stroomt en Imperia draait.
Bodenmeer
Duitsland - Zwitserland - Duitsland
De rit over de Rijn naar Zwitserland is gemakkelijk en ontspannend. Onze route is populair bij andere fietsers en voert ons door kleine mooie dorpjes en rustige jachthavens. In Stein am Rhein, een stad die zijn middeleeuwse indeling en beschilderde huizen heeft behouden, genoten we van de tweejaarlijkse straatmarkt voordat we gingen picknicken bij de rivier.
We gingen verder naar Schaffhausen, dat werd verwoest tijdens de Dertigjarige Oorlog en per ongeluk werd gebombardeerd door de USAF in 1944. Tegenwoordig staat de stad bekend om de nabijgelegen Rijnwaterval, de grootste waterval van Europa. Hoewel je de waterval nadert via een minder mooi deel van de stad, is de grootte en het geluid van deze enorme natuurkracht gewoonweg ontzagwekkend. S Ochtends slenterden we door de geplaveide straten van Schaffhausen, een stad die discreet pronkt met haar rijkdom. We stopten om appels en kaas te kopen op de markt en te genieten van de rust en stilte.
Met de Rijn aan onze rechterhand fietsten we over het fietspad terug naar Duitsland. Langs een boerderij waar de dag ervoor een Londense Black Cab onlogisch geparkeerd had gestaan. Het bruiloftsfeest was voorbij, de Black Cab weg, de tafels afgeruimd en de schuur teruggebracht naar zijn oorspronkelijke bestemming. Dan een gebeurtenis die de pontonvaarder uit Diessenhofen in vervoering bracht en indruk op hem maakte. Op de gevaarlijk snelstromende Rijn toonden de roeiers aanzienlijke vaardigheid, zelfvertrouwen en een felle competitieve geest. Via de prachtige Rijnbrug Diessenhofen-Gailingen keerden ze terug naar Zwitserland. In Radolfzell was het gevaar van een storm nooit ver weg.
De volgende ochtend waren de sporen van de storm alomtegenwoordig. Omgevallen takken, afgebroken bomen en een modderig bospad dat onze tocht door het bos onbegaanbaar maakte. Nadat we in de modder waren weggezakt en ons niet meer konden bewegen, sleepten we onze fietsen terug naar de weg, spoelden ze in een nabijgelegen paardenbak en vervolgden onze reis via een minder lastige route.
Sommige hotels zijn erg veiligheidsbewust en het personeel houdt zorgvuldig toezicht op aankomsten, toegang tot het ontbijt en de minibar op de kamer. Het was dan ook verrassend om bij aankomst een briefje op de voordeur van een hotel te vinden met het verzoek een mobiel telefoonnummer te bellen. Toen we contact opnamen, kregen we te horen dat de sleutel onder de mat lag en dat we het ons gemakkelijk moesten maken. Omdat we de enige twee gasten in het hotel waren, was het ontbijt rustig.
Donau en Allgäu
Na de modderige inspanningen van de vorige dag was de geplande route langs de Donau zeer welkom en stelde niet teleur. De route is heuvelachtig en slingert door prachtige bossen en valleien. Het pad volgt de Donau rustig gedurende bijna 50 kilometer, over koele bospaden en langs verrassend elegante gebouwen. De overgang van valleien naar weilanden is bijna onmerkbaar, terwijl nette dorpjes en stijlvolle voorsteden je wegleiden van de Donau naar uitgestrekte weilanden en uitgestrekte open velden waar het groen zich mengt met kleurspatten. Klaprozen, onnatuurlijk felrood, steken fel af tegen de groene weiden. We fietsen door weilanden die bezaaid zijn met wilde bloemen, de lucht bevolkt door buizerds en wouwen. De route mag dan heuvelachtig zijn en sommige heuvels zijn inspannend, maar de aanblik van de Alpen is inspirerend en de inspanning waard. Onderweg word je begroet door kuuroorden en charmante dorpjes, de Alpen worden groter en het Bodenmeer verschijnt.
In tegenstelling tot de middeleeuwse steden en dorpen ligt de relatief nieuwe stad Friedrichshafen met haar gevarieerde en interessante geschiedenis zelfverzekerd aan de oever. Gebouwen in art-decostijl contrasteren met de elegante promenade en moderne glazen gebouwen. We kijken uit naar een ontspannen overtocht over de drukke waterweg, ontspannen in de straatcafés en kijken naar de moderne luchtschepen die moeiteloos over het Bodenmeer glijden.
Catamaran: Friedrichshafen - Konstanz
Met de efficiëntie van een treinverbinding brengt de catamaran ons moeiteloos terug naar Konstanz. Daar slenteren we door de steegjes en cafés en genieten we van een laatste biertje voordat we terugreizen naar Zwitserland, naar Zürich en naar huis.
Wanneer eindigt een vakantie? Voor sommigen is dat wanneer ze het hotel verlaten met hun koffers gepakt. Voor anderen is het wanneer ze in het vliegtuig stappen. Voor mij is het nooit helemaal voorbij.
